- Μαμά τι πλέκεις;
- Έναν χιονάνθρωπο αγάπη μου.
- Μαμά τι είναι η δουλειά σου; Α ναιαιαι μαγειρευτής και να πλέκεις.
- Ναι αγοράκι μου αυτές είναι οι δουλειές μου και να παίζω καμιά φορά στο θέατρο, ε;
- Όπως εκεί στην φωτογραφία μαμά μου;
- Ναι δεν το έχουμε πει;
Εδώ και λίγο καιρό τον προετοιμάζω για το ενδεχόμενο να εργαστώ, μετά από τέσσερα χρόνια! Συχνά μου λέει πως προτιμά να είμαι στο σπίτι μαζί του να μαγειρεύω και να παίζουμε! Μεσολαβεί σιωπή ολίγων δευτερολέπτων...
- Να πας μαμά να είσαι ηθοποίος (ο τονισμός στο "ποι" δικός του) κι εγώ θα σε φροντίζω!
Σε λίγο καιρό λοιπόν θα παίζω, θα καααάθομαι και θα με φροντίζει ο γιος μου! Μέχρι να έρθει η ώρα, εγώ στο πόστο μου, νοικοκυρά και πλέχτρα! Σας γλυκοφιλώ.
Ειρήνη.
τα παιδια μας μας θελουν βδελες διπλα τους(οχι οτι δεν μας αρεσει), αλλα θελουμε και λιγο οξυγονο καμια φορα!δωσε μας πληροφοριες για το που μπορουμε να σε δουμε, οταν θα ξεκινησεις!οι χιονανθρωποι τελειοι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Ελένη μου.Όπως τα λες είναι με τα πιτσιρίκια μας!Αν κι εγώ, μπορώ να σου πω, πιέστηκα πολύ γιατί "έπεσα" πάνω του με τα μούτρα και λάλησα!!!!Το θέλω το οξυγόνο μου....Θα ενημερώσω για την παράσταση.Φιλάκια
Διαγραφή